هر روز زندگی می کند و با چشمانی آرام دنیا را می نگرد،
با همه در آرامش به سر می برد و ذهن آرامش را هیچ چیز آشفته نمی کند...
نه چیزی را دوست دارد و نه متنفر است،نه غصه می خورد و نه چیزی آرزو می کند...
با پشت کردن به خوب و بد،هر آنچه را پیش می آید به عنوان خواست خدا می پذیرد...
در سرما و گرما یکسان است،در خوشی و درد،در نکوهش و ستایش،از همه ی تعلقات
آزاد،ایمانش استوار و قلبش مالامال از اخلاص است...
در مناظر گوناگون دنیای گوناگون،تنها به خدای خود پیوسته است و
در او پناه حقیقی را می یابد.
نظرات شما عزیزان: